martes, 24 de novembro de 2015

Non me chames Halloween, chamame Samhain

Cada dia que pasa esta mais preto ese intre no que moita xente se disfrazará de mounstro ou de calquera cousa que lle faiga gracia e sairá pola noite, coa excusa de que é Halloween. Como ocorre con todo o americano o facemos noso en pouco tempo, e non nos importa que sea foraneo, simplemente porque o producto yankie "mola" mais.
Pero e si vos dixera que non é deles.Que ,como fan coa maioria dos seus éxitos internacionais, é unha tradición expoliada e renomeada que pertencía a todos os pobos celtas.Pero non lle vamos cargar con toda a culpa a os pobres yankies, xa que eles simplemente son uns ases da asimilación de culturas, como foron previamente os romanos e os cristians, que fan crecer un autodio nos pobos hacia a tradición autoctona e xa descoñecida que realmente idolatran se se esconde tras un pasaporte extranxeiro.

Símbolos das tradicións mais famosas adoptadas polos americanos




Efectivamente o Halloween provén dunha festividade celta coñecida como Samhain, celebrada no día do fin das colleitas que ía adicada á rememoración da morte e dos ancestros.Nestas culturas a comunión coa morte era enorme e non a concevian como algo negativo senon como un reencontro con outros que finaran antes ca eles.
No canto de cabazas talladas, a noite do 31 de outubro, colocabanse caveiras con velas no interior que servían para impedir que os espiritos te molestasen.Pero non quedaba ahi a cousa, xa que esa noite estaba cargada de ritos e de misticismo.Todos os anos nesa data os druidas salian ao monte na procura de muerdago coas suas fouces de ouro que utilizarian despois para a fabricación de pócimas.De volta na aldea, colocaban lumes en lugares especificos para afastar aos trasgos,  e unha vez caida a noite, os habitantes da aldea atrancaban as portas e se disfrazaban con pelellos de animais para despistar aos malos espiritos.Se algun se armaba de valor e deixaba pasar cando lle petaban na porta, podía ocorrer que fose un hada de fogar ( nese caso tería sorte o ano seguinte) ou que se tratase dun trasgo (se era asi, a mala sorte entraría con el e se quedaría durante o vindeiro ano).


Druidas recollendo muerdago (planta parásito que despois utilizaban nas súas pocimas)


Representación moderna dun trasgo (seres malignos portadores da mala sorte)

Esta tradición pervivía nos pobos celtas ata que (arredor do século VI d.C.)a Igrexa instaurou un día adicado unicamente aos defuntos. Estouvos a falar do Dia de todos os Santos que ainda hoxe se celebra e que serviu como método de asimilación relixiosa por parte da Igrexa sobre as costumes pagás.Nun principio este día foi imposto como sustituto da festividade mais macabra dos celtas, Lemuria. Estes pobos creian que o 13 de maio os espiritos malignos salían dos seus cadaleitos para asustar e facer o mal. Esta nova festividade arraigou pronto no mundo celta e por mor desa crecente polularidade, os dirixentes da Igrexa decidiron cambialo ao día 1 de novembro coa intención de restarlle forza ao Samhain.Por se iso non fose suficiente, estableceron o 2 de novembro como o Dia dos Defuntos, coa intención de rematar definitivamente co Samhain.

Hoxe por hoxe o Día dos Defuntos ten unha enorme importancia sobre todo na cultura mexicana

Pero vos preguntaredes como puido chegar esta tradición a pisar chan americano. Pois ben, no século dezaoito produciuse en Irlanda unha gran hambruna derivada das malas colleitas e os fungos, que provocou a emigración en masa cara EEUU, levando consigo tradicións como o Día de San Patricio ou o propio Halloween ( palabra que provén do ingles "Hallow's eve" ou véspera de defuntos).A pesar de que os colonos puritanos tentasen evitar a súa proliferación.

Espero que esta entradiña sirva para non mirar as nosas tradicións como algo estúpido e sen interés, porque esas tradicións que rexeitamos, tal vez ,e só tal vez poidamolas estar alabando polo mero feito de estar disfrazadas de extranxeiras.


APUNTE INTERESANTE
Navegando na procura de información acerca do Samahin encontrei referencias aos cruceiros como parte desta tradición. O que se viña a dicir é que os cruceiros proviñan das estacas que os celtas puñan no cumio dos milladoiros coas cabezas dos seus adversarios. Se ben é certo que esta teoria encadra  cos ritos celtas, eu continúo decantandome pola teoria que espuxen na anterior entrada xa que considero que a enorme cantidade de restos atopados non poden ser casualidade senon evidencias de unha tradición anterior.

Se queredes podedes ver este documental do canal historia que aborda mais profundamente a orixe de Halloween e as súas costumbres:https://www.youtube.com/watch?v=DkHKnxX1hz8

Ningún comentario:

Publicar un comentario